سرطان لوبولار

سرطان لوبولار که با نام علمی کارسینوم لوبولار درجا شناخته می شود نوعی تغییرات غیر طبیعی در بافت پستان است.

کارسینوم لوبولار سلول های شبیه سلول های سرطانی هستند که در لایه داخلی غدد تولید کننده شیر در پستان شروع به رشد می کنند.

به طور کلی سرطان لوبولار مربوط به یک اختلال در سلول های غده پستانی است که مسئول و تولید کننده شیرهستند.

متخصصان لوبولار درجا را سرطان نمی دانند اما کسانی که به این اختلال مبتلا میشوند بیش از دیگران در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار می‌ گیرند.

معمولاً این سلول های غیر طبیعی در ماموگرافی دیده نمیشوند و تنها زمانی قابل تشخیص هستند که نمونه برداری از بافت پستان انجام شود.

باید در مورد عوارض و خطرات لوبولار نیز هوشیار باشید، کسانی که به سرطان لوبولار مبتلا هستند ریسک بالاتر متاستاز سرطان پستان تهاجمی را در هر دو سینه خواهند داشت.

به همین دلیل در صورتی که با هرگونه اختلال مواجه هستید برای بررسی و چکاپ های دقیق تحت نظر قرار گرفته و در صورتی که لوبولار تشخیص داده می شود برای درمان آن اقدام کنید.

با این حال می توان گفت که لوبولار نوعی سرطان سینه است که مستقیماً لوبول های پستانی را درگیر می کند.

زمانی که صحبت از سرطان تهاجمی لوبولار می شود به این معناست که احتمالاً غدد لنفاوی و سایر اندام های مرتبط را نیز درگیر می کند.

مسئله قابل توجه در مورد سرطان لوبولار این است که معمولاً این بیماری علائم و نشانه خاصی ندارد و در اکثر مواقع به صورت تصادفی حین نمونه برداری از بافت سینه پزشک متوجه این اختلال می شود.

در موارد زیادی متخصصان در مورد هرگونه تغییر در بافت سینه هشدارهای لازم را به بانوان خواهند داد و اگر توده های غیر طبیعی، تغییر رنگ پوست، جمع شدن پوست اطراف سینه یا ترشحاتی را از نوک پستان مشاهده می کنید حتماً مسئله را به پزشک اطلاع داده و در مورد غربالگری سرطان سینه بعد از ۴۰ سالگی به موقع اقدام کنید.

علائم سرطان لوبولار چیست؟

گاهی اوقات بیماران مبتلا به سرطان لوبولار در ابتدای بیماری علائم و نشانه خاصی را مشاهده نمی کنند اما زمانی که تومورها شروع به رشد می کنند باعث ایجاد تغییرات منفی در بافت سینه شده که اگر در این مورد هوشیار باشند در ابتدای پدیدار شدن این عوارض متوجه این بیماری خواهند شد.

از مهمترین علائم سرطان لوبولار باید به ضخیم شدن قسمتی از پستان اشاره کرد، همچنین اگر نواحی مختلف را لمس می کنید و متوجه وجود توده یا تورم در پستان میشوید احتمالاً از نشانه های سرطان لوبولار است.

از دیگر علائم و نشانه‌ های این بیماری باید به تغییر در بافت یا شکل ظاهری پوست سینه اشاره کرد.

هرگونه فرورفتگی یا ضخیم شدن پوست سینه از نشانه های مهم این بیماری است و باید نسبت به کوچک ترین تغییرات نیز هوشیار باشید.

اگر متوجه میشوید که وارونه شدن نوک پستان اتفاق افتاده عموماً می توان گفت که هرگونه تغییر شکل در ظاهر پستان می تواند یک هشدار جدی به شمار آید.

در اکثر مواقع این تغییرات نشأت گرفته از سرطان لوبولار است و متخصصان نسبت به این بیماری پیشرونده هشدارهای کافی را به بانوان خواهند داد.

مسئله مهم در مورد بیماری لوبولار این است که چه زمانی و بعد از پدیدار شدن چه تغییراتی باید به پزشک مراجعه کرد.

اگر هر کدام از این علائم غیر طبیعی را تجربه می کنید و این مسئله باعث نگرانی می شود حتماً برای معاینه به پزشک و مراکز درمانی مراجعه کنید.

متخصصان بعد از معاینات دقیق و انجام غربالگری از بیماران می خواهند که تحت معاینات جدی تر قرار گرفته تا متوجه شوند که این تغییرات نشات گرفته از چه نوع بیماری است.

به طور کلی این تغییرات در سنین بالای ۴۰ سالگی یک هشدار جدی و خطرناک شناخته می شود به همین دلیل مهم است بانوان پیش از پدیدار شدن این عوارض و علائم در ۴۰ سالگی به طور مرتب انواع ماموگرافی را انجام داده و در صورتی که سابقه خانوادگی سرطان پستان را داشته اند نسبت به انجام آزمایشات غربالگری حساس و دقیق تر باشند.

عوامل موثر بروز سرطان لوبولار

نگرانی بانوان در مورد بیماری های زنانه مثل سرطان لوبولار کاملاً طبیعی و منطقی است، اما فراموش نکنید که عوامل خطرسازی که در این مطلب عنوان می شود هر کدام به تنهایی می توانند ریسک ابتلا به سرطان لوبولار را افزایش دهند.

به طور معمول زنان بیش از آقایان به سرطان پستان مبتلا میشوند با توجه به وجود غدد شیردهی و حساسیت زیاد بافت سینه در زنان احتمال پدیدار شدن این نوع تغییرات غیر طبیعی نیز وجود دارد.

افزایش سن یکی از فاکتورهای مهم و موثر بر ابتلا به سرطان لوبولار است، معمولاً زنان بالای ۴۰ سال بیش از افراد جوان تر در معرض این تغییرات مخرب قرار می گیرند.

کارسینوم درجای لوبولار از جمله تغییرات منفی است که در بافت سینه اتفاق می افتد.

متخصصان این عارضه را سرطان نمی دانند اما کسانی که به این آسیب مبتلا هستند بیش از دیگران در معرض ابتلا به سرطان تهاجمی در هر دو پستان قرار می گیرد.

کسانی که در دوره یائسگی برای کاهش عوارض این دوره حساس از انواع هورمون استفاده می کنند بیش از دیگران در معرض ابتلا به سرطان لوبولار قرار می گیرند.

استفاده بیش از حد از هورمون استروژن و پروژسترون تغییراتی را در بدن اعمال می کند که برای یائسگی و کاهش علائم آن مفید است اما شانس ابتلا به سرطان لوبولا را افزایش خواهد داد.

برخی از انواع بیماری های ارثی و ژنتیکی می تواند باعث تغییرات منفی در بدن شده و برخی از بانوان به این واسطه به سرطان تهاجمی لوبولار مبتلا میشوند.

با این حال هرگونه تغییرات ژنتیکی منفی یا دیگر بیماری هایی که به صورت ارثی به نسل های دیگر منتقل می شود شانس ابتلا به این بیماری ها را افزایش خواهد داد.

پیشگیری از ابتلا به سرطان لوبولار

ابتلا به انواع سرطان حتی اگر از نوع خفیف یا خوشخیم باشد تغییرات منفی و مخرب خود را بر بدن اعمال می کند و همه بیماران موظفند که مراحل درمان سخت و پیچیده را برای بازگشت سلامتی خود انجام دهند.

متخصصان در مورد سرطان لوبولار به همه بانوان هشدارهایی را خواهند داد و از افراد می خواهند که از سنین جوانی تغییرات مثبت را در زندگی خود اعمال کرده تا مبادا در سنین میانسالی با این اختلال خطرناک و پیشرونده مواجه شوند.

برای جلوگیری از ابتلا به سرطان لوبولار حتماً محدوده وزنی خود را در یک وضعیت ایده آل و مناسب قرار دهید.

تلاش کنید در صورت داشتن اضافه وزن با راهکارهای موثر و آسان اقدام به کاهش وزن کرده و همواره تناسب اندام خود را حفظ کنید.

ورزش کردن یکی از اصول مهم در زندگی است که ممکن است افراد زیادی به آن توجه نکنند. انجام ورزش حداقل ۳۰ دقیقه در طی روز باعث پیشگیری از ابتلا به بیماری های زیادی می شود.

حتماً می دانید که مصرف الکل به ویژه برای بانوان چقدر خطرناک و مخرب است، حتی اگر تمایل دارید که از نوشیدنی های الکلی استفاده کنید احتمالاً در مورد خطرات و عوارض آن مطالعه کنید.

حتما شما هم در مورد هورمون درمانی بعد از یائسگی مطالبی را شنیده اید، بسیاری از افراد برای کاهش علائم و نشانه های آزاردهنده یائسگی تحت نظر متخصصان و گاهاً به اصرار خود هورنون درمانی را شروع کرده تا این دوره پرتلاطم را آسان تر سپری کنند.

مسئله غیر قابل انکار این است که در صورت استفاده از هورمون در این دوره سنی ریسک ابتلا به سرطان پستان تا حد قابل توجهی افزایش پیدا می کند به همین دلیل متخصصان حتی در این موارد از مقدار بسیار محدود هورمون استفاده کرده و تا حد ممکن از کمترین دوز هورمون استفاده می کنند.

در کنار تمامی مراقبت های گفته شده یکی از مهمترین و کاربردی‌ترین راهکارها برای پیشگیری از ابتلا به سرطان انجام فرایندهای تشخیصی است.

حتی اگر هیچگونه سابقه خانوادگی در مورد سرطان لوبولار نداشته اید حتماً در سنین میانسالی ماموگرافی، سونوگرافی و حتی تصویربرداری از بافت سینه را با جزئیات انجام دهید.

در این صورت می توانید از سلامت بافت سینه که بخش حساسی از بدن زنان است مراقبت کرده و در صورتی که هرگونه مورد مشکوک مشاهده شود خیلی زود برای درمان و رفع آن اقدامات موثر انجام می پذیرد.

تشخیص سرطان پستان لوبولار

سرطان لوبولار دومین نوع از شایع ترین سرطان های پستان می باشد.

تشخیص این نوع سرطان معمولاً دشوارتر از سایر انواع سرطان سینه است، چراکه تومورهای لوبولار تمایل دارند به‌صورت رشته‌ای و پخش‌شونده رشد کنند و در مراحل اولیه توده مشخصی ایجاد نمی‌کنند.

یکی از چالش‌های اصلی در تشخیص سرطان پستان لوبولار، دشواری در شناسایی آن با ماموگرافی‌های معمول است.

در بسیاری از موارد، این نوع سرطان در ماموگرافی به‌راحتی قابل رؤیت نیست و لازم است روش‌های مکملی مانند MRI پستان یا سونوگرافی تخصصی به کار گرفته شود.

MRI به‌ویژه برای زنان با بافت متراکم پستان یا سابقه خانوادگی سرطان بسیار مؤثر است و به تشخیص دقیق‌تر کمک می‌کند.

در روند تشخیص، پزشک ابتدا معاینه بالینی پستان انجام می‌دهد تا هرگونه سفتی، ضخامت یا تغییر در بافت پستان را بررسی کند.

در صورت مشاهده مورد مشکوک، نمونه‌برداری (بیوپسی) از بافت پستان انجام می‌شود.

بیوپسی، دقیق‌ترین روش برای تأیید نوع سرطان است و می‌تواند اطلاعاتی در مورد درجه تهاجمی، گیرنده‌های هورمونی و وضعیت HER2 ارائه دهد که برای تعیین نوع درمان بسیار حیاتی است.

در نهایت، پس از تأیید تشخیص، پزشک ممکن است اسکن‌هایی مانند سی‌تی‌اسکن یا اسکن استخوان را تجویز کند تا از میزان گسترش سرطان به سایر بخش‌های بدن مطمئن شود.

تشخیص زودهنگام سرطان لوبولار، مانند سایر انواع سرطان پستان، نقش کلیدی در موفقیت درمان و کاهش عوارض آن دارد.

آگاهی زنان نسبت به علائم غیرمعمول پستان و انجام غربالگری‌های منظم می‌تواند شانس تشخیص به‌موقع را تا حد زیادی افزایش دهد.

چه کسانی به سرطان پستان لوبولار مبتلا می شوند؟

سرطان پستان لوبولار اغلب در زنانی رخ می‌دهد که سن بالاتری دارند، به‌ویژه در زنان بالای ۵۵ سال.

با افزایش سن، احتمال بروز تغییرات غیرطبیعی در سلول‌های لوبول‌های پستان بیشتر می‌شود و این یکی از دلایل اصلی شیوع این نوع سرطان در زنان یائسه است.

بنابراین، افزایش سن یکی از مهم‌ترین عوامل خطر برای ابتلا به این نوع سرطان پستان محسوب می‌شود.

سابقه خانوادگی سرطان پستان، به‌ویژه در بستگان درجه یک مانند مادر، خواهر یا دختر، می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان لوبولار را افزایش دهد.

افرادی که دارای جهش‌های ژنتیکی خاص مانند BRCA1 یا BRCA2 هستند، نیز بیشتر در معرض خطرند.

البته این نوع سرطان معمولاً کمتر از سرطان داکتال با این جهش‌ها مرتبط است، اما همچنان نقش سابقه ژنتیکی در آن قابل توجه است.

مصرف طولانی‌مدت هورمون‌درمانی جایگزین (HRT)، مخصوصاً ترکیب استروژن و پروژسترون، بعد از یائسگی یکی دیگر از عوامل افزایش‌دهنده احتمال ابتلا به سرطان لوبولار است.

تحقیقات نشان داده‌اند زنانی که بیش از پنج سال از این روش درمانی استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان لوبولار نسبت به سایر انواع سرطان پستان قرار دارند.

در نتیجه، ارزیابی دقیق مزایا و معایب هورمون‌درمانی برای این دسته از زنان اهمیت بالایی دارد.

علاوه بر موارد بالا، سبک زندگی نیز نقش مهمی در افزایش یا کاهش احتمال بروز این سرطان دارد.

زنانی که دچار چاقی هستند، فعالیت بدنی کمی دارند یا از رژیم‌های غذایی ناسالم پیروی می‌کنند، ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند.

مصرف الکل، استرس مزمن و عدم فرزندآوری یا بارداری دیرهنگام نیز در برخی تحقیقات به‌عنوان فاکتورهای افزایش‌دهنده ریسک سرطان لوبولار معرفی شده‌اند.

آگاهی از این عوامل می‌تواند نقش کلیدی در پیشگیری و غربالگری به‌موقع ایفا کند.

درمان سرطان پستان لوبولار

درمان سرطان پستان لوبولار معمولاً با توجه به مرحله بیماری، اندازه تومور، وضعیت گیرنده‌های هورمونی و سلامت کلی بیمار انتخاب می‌شود.

در بسیاری از موارد، درمان با جراحی آغاز می‌شود. بسته به اندازه و محل تومور، پزشک ممکن است جراحی حفظ پستان (لامپکتومی) یا جراحی کامل برداشتن پستان (ماستکتومی) را توصیه کند.

در مواردی که سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته باشد، برداشت این غدد نیز انجام می‌شود.

پس از جراحی، بسیاری از بیماران به رادیوتراپی نیاز پیدا می‌کنند، به‌ویژه اگر بخشی از پستان باقی مانده باشد.

پرتودرمانی با هدف از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی‌مانده در بافت انجام می‌شود و احتمال عود مجدد بیماری را کاهش می‌دهد.

نوع، مدت و شدت رادیوتراپی بسته به شرایط بالینی هر فرد تعیین می‌شود.

درمان‌های سیستمیک نیز در مدیریت سرطان لوبولار نقش مهمی دارند. هورمون‌درمانی یکی از رایج‌ترین روش‌هاست، زیرا اغلب سلول‌های سرطانی لوبولار گیرنده‌های هورمونی مثبت دارند.

داروهایی مانند تاموکسیفن یا مهارکننده‌های آروماتاز برای قطع یا کاهش اثر استروژن تجویز می‌شوند.

در موارد خاص، شیمی‌درمانی نیز به کار می‌رود، به‌ویژه زمانی که تومور مهاجم بوده یا به سایر بخش‌های بدن گسترش یافته باشد.

در سال‌های اخیر، برخی از بیماران با درمان‌های هدفمند یا ایمونوتراپی نیز تحت درمان قرار می‌گیرند، البته این روش‌ها بیشتر در مراحل پیشرفته یا مقاوم به درمان به کار می‌روند.

پیگیری منظم پس از درمان، انجام آزمایش‌های تصویربرداری و بررسی وضعیت گیرنده‌های هورمونی به‌صورت دوره‌ای، نقش مهمی در جلوگیری از بازگشت بیماری دارد.

ترکیب چند روش درمانی به‌صورت شخصی‌سازی‌شده، بهترین نتیجه را برای بهبود و طول عمر بیماران فراهم می‌کند.